Sylvia Cooper

Alevler, Su ve Uçurum. Bunlar Julia'nın etrafını çeviren nesnelerdi. Önünde, evi Argo Villası yanıyor, alevler aç kurtlar misali üzerine geliyordu. Uçurumun üzerindeydi. Alevler Julia'nın üzerine üzerine geliyor, aşağıdaki deniz ise onu çağırıyordu. Evin içinden çığlklar geliyordu. Ağlıyordu. Düşmek üzereydi. Düşmeden önce, son gördüğü şey, birinin topallayarak evden uzaklaştığıydı. Ama bunu umursayacak kadar vakti yoktu. Hayati bir karar vermesi gerekiyordu Julia'nın. Ya yanarak ölecek, külleri rüzgar ile kaybolacak, ya da denize atlayıp betona düşmüş gibi parçalara ayrılacaktı. Suya çakılmayı, yanmaya tercih ederdi. 2. seçeneği seçti. Atlamadan hemen önce evine, Argo Villası'na son bir defa baktı. "Elveda çocuklar." diye mırıldanıp, kendini uçurumdan aşağı attı.

Uyandı. Çığlık atıyor ve ağlıyordu. O gördüğü rüya... O rüyayı yaşamıştı Julia. Bir hafta önce. Doğum gününde. Şimdi ise bu rüya Julia'yı rahat bırakmıyordu. Her gece aynı rüyayı görüyordu. Her seferinde çığlıklar içinde uyanıyor, ağlıyordu. Ama bu sefer çok daha gerçekçiydi. Bu sefer, sanki o anı tekrar yaşamıştı Julia. Ağlamaya devam ediyordu. Yetimhanedeki herkes uyanmıştı. Herkes Julia'yı sakinleştirmeye çalışıyordu. Sonunda sakinleştiğinde ağzından sessizce iki kelime döküldü. "Yine gördüm." Bayan Ladington kulağına eğilip "Benimle gel." diye fısıldadı. Bayan Ladington yetimhanenin müdiresiydi. Julia'yı bir odaya götürdü. Onu küçük bir yatağa yatırıp, neler gördüğünü anlamasını istedi. Anlattı. Herşeyi. Anlatması bitince Bayan Ladington Julia'ya gitmesini söyledi.

Öğlene doğru herkes Julia'nın aklını kaçırdığını, tımarhaneye yatması gerektiğini düşünmeye başlamıştı. Çeşmenin köşesinde oturmuş, kalem boyaları ile resim çiziyordu. İki çocuk. İkiz kardeşi Jason ve... Rick. Aşık olduğu çocuk. Onları gerçekten özlüyordu. Rick'i özlüyor, yanına gitmek istiyor, onu tekrar görebilmek, tekrar elini tutabilmek ve... Tekrar öpebilmek istiyordu. Ondan çok hoşlanıyordu Julia. Hemde çok. Resim çizmeye o kadar dalmıştı ki, Seifert kardeşlerin yaklaştığını fark edememişti. İki kardeştiler ve tam bir kabadayıydılar. Büyük kardeş, Daniel ile yaşıttı Julia ve Julia'dan hoşlandığı çok belliydi. Küçük kardeş Andy Julia'nın elinden resmini alırken Jason'ın saçlarını boyuyordu. Resim boylu boyunca çizilmişti. Andy resmi abisine uzattı. Daniel "Vay, vay, vay... Güzel prenses neler çizmiş böyle. Bu kızıl kafa kim?" deyip elmasından kocaman bir ısırık aldı. Hemen, yüzüne bakmadan cevap verdi Julia, içinde alevlenen öfke kıvılcımlarını söndürmeye çalışarak. "Erkek arkadaşım Rick. Şimdi resmimi geri alabilir miyim?" deyince yüzü değişti. Öfkeden kıpkırmızı oldu. Elmasını ve resmi yere atıp Julia'yı omuzlarımdan kavradı. Canı acıyordu. Elinden kurtulmak için çırpınmaya başladı. Kulağına eğilip "Benim olmayacaksan kimsenin olamazsın. Anladın mı prenses?" diye fısıldadı ve Julia'nın dudaklarına yapıştı. Ne kadar sinir bir çocuk diye geçirdi aklından Julia. Erkek arkadaşı olduğunu söylüyor, o ise Julia'yı dudağından öpüyordu. Onu tekmelemeye başladı. Julia'yı bıraktığında ağzını uzun kollu tişörtünün yenine silip tokadı bastı Daniel'ın yanağına. Omzunu oynatabildiğine bile şaşırmıştı. Tokadı attıktan hemen sonra "SENDEN NEFRET EDİYORUM!" diye bağırdı avazı çıktığı kadar Julia. Ve "SEN TAM BİR PİSLİKSİN DANİEL!" diye bağırmayı sürdürdü. Kendini, Rick'e ihanet etmiş gibi hissediyordu. Gözlerinin azda olsa, dolduğunu hissediyordu. Göz yaşlarını bastırmak için gözlerini daha sık kırpmaya başladı. Daniel "BENİMLE BÖYLE KONUŞAMAZSIN PRENSES!" diye bağırdı ve Julia'yı itti. Çeşmenin içine düştü Julia. Doğum gününden beri bitkin olan, anca öfkelenince hareketlenen Julia, suya girince enerji ile dolmuştu. Sudan çıktı. Ellerini yanında yumruk yapmıştı. Herkes elinin hemen altına bakıyordu ama Julia, öfke ile Daniel'a bakıyordu. Daniel'a yaklaştı. Yumruk attı Burnunun ortasına bütün gücü ile. Daniel dengesini kaybedip yere düştü. Yumruğundan önce, Daniel'in yüzüne bir su kütlesi çarptı. Daniel'ı yakasından kavradı ve suyu hiç fark etmemiş gibi yumruk atmaya devam etti. Sonunda küçük ama güçlü kardeşinin yardımı ile bir şekilde elinden kurtulunca yine omuzlarından kavradı Julia'yı. "Bunu ödeyeceksin." deyip yine ittirdi. Bu defa başı çeşmenin mermerine çarptı. Etraf bulanmaya ve kararmaya başladı. Son gördüğü, şey herkesin etrafına toplandığıydı.

Rüyasında bembeyaz bir odadaydı. Karşısında kardeşi Jason vardı ama... Çok farklıydı. Neyin farklı olduğunu anlayamadan "Zamanı geldi." diye mırıldandı Jason ve etraf yine karardı. Gözünü açtığında karşısında Bayan Ladington duruyordu. Bayan Ladington "Günaydın canım. İki gündür uyuyordun." dedi. İki gün mü? Ne olmuştu ki? Aklından bunlar geçerken Bayan Ladington "Kafanı çeşmeye çarptığında bayılmıştın." dedi ve ekledi "Olanları çevredekilerden duydum. Bazılarının fikrine bakılırsa, Bay Seifert ona yaptıklarını hak etmiş." dedi az da olsa onaylamayan bir ses tonu ile.

Birkaç gün sonra çantasını hazırlıyordu. Daniel'dan daha fazla kaçamazdı. Rüyalar bitmişti, evet, ama kardeşine ve Rick'e olan özlemi bitmemişti. Buradan kaçmam gerekiyordu. Kaçıp onları bulması gerekiyordu. Çantasını omzuna atınca, diğer omzunda bir el hissetti. Arkasını döndüğünde Daniel Julia'ya öfke ile bakıyordu. "Bir yere mi gidiyorsun prenses?" diye yüzünde şeytani bir gülümseme ile sorduğu anda birisi Julia'nın kafasına sert bir şey ile vurdu ve Julia yine bayıldı. Yine beyaz bir odadaydı. Ama bu seferki gerçekti. Rüya değil. Rüya olsaydı karşısında Daniel olmazdı. Julia'ya "Nasıl yaptın Poseidon'un kızı?" diye sordu. "Neyi nasıl yaptım? Neden bahsediyorsun Daniel?" diye sordu Julia anlamamış bir tavır ile. Gerçekten, neden bahsediyordu bu? "Su ile yaptığın şeyden bahsediyorum." dedi. "İnan bana bende bilmiyorum." diye cevapladı ve "Şimdi beni rahat bırakır mısın?" diye sordu Julia. "Hayır Poseidon'un kızı." dedi. Bu kadarıda fazlaydı. Poseidon mu? Onun kim olduğunu bile bilmiyordu tam olarak. Tanıdık geliyordu, ama bir türlü çıkaramıyordu nereden bildiğini. Tam Julia ağzını açıp "Bana Poseidon'un kızı demeyi keser misin Daniel?" diye öfke ile soracakken Daniel bu sefer korkutucu bir ses ile "Sana neden öyle davrandığımı sanıyorsun deniz tanrısının kızı? Hepsi planın bir parçasıydı." dedi ve değişmeye başladı. Karardı ve hortumumsu bir şey oldu. Bunlar neydi? Çok iyi biliyordu, ama hatırlayamıyordu. Yunan mitolojisini bilirdi Julia, ama isimleri asla hatırlayamazdı. "Ölmeye hazır ol Poseidon'un kızı." dedi ve tam üzerine atılacakken duvar yıkıldı. İçeri arabası ile Bayan Ladington daldı. "Arabaya bin." diye bağırdı Julia'ya. Hiç itiraz etmeden bindi. Bayan Ladington gaza bastı ve son hızla İngiltere sokaklarından geçmeye başladılar. Bayan Ladington Julia'ya "Seni Melez Kampı'na götürmeliyim. Oraya gidince sana herşeyi anlatacaklar." dedi ve şu kampa doğru yola çıktılar.

Not: Bunu Julia Covenant adı ile başka bir sitede yazmıştım